Ervaringen van deelnemers:

Tijdens de lessen merkte ik eigenlijk al meteen op hoe erg ik het heb gemist om creatief bezig te zijn en wat de impact daarvan in mijn dagelijkse leven is. De dingen waar ik in het dagelijkse leven tegenaan loop, kwam ik namelijk ook in mijn creatieve proces tegen. Hier kon ik tijdens de lessen veel makkelijker mee omgaan en ik kon ook duidelijk zien wat ik nodig had om er een positieve draai aan te geven. 

De docent zorgde er altijd voor dat ik uit mijn comfort zone kwam, ook al vond ik dit niet altijd even makkelijk. Dat was precies wat ik nodig had om in te zien dat dingen ook op een andere manier goed kunnen uitpakken en ik meer op mezelf kan vertrouwen. 

Meedoen aan Kunst op Recept heeft me zelfvertrouwen gegeven. Ik kon weer meedoen en hier in volledig mens zijn. Tijdens de lessen was ik even zonder verdriet en zonder zorgen.

Het gaf me hoop omdat ik kon voelen dat de zon schijnt. Kunst op recept was voor mij echt een zonnestraal. Met de lessen ben ik een stap vooruit geholpen om mijn hobby weer op te pakken.

Ik hoop dat Kunst op Recept nog lang mogelijk blijft voor anderen want het is een belangrijk project.

Met mijn deelname aan Kunst op Recept heb ik 20 stappen vooruitgezet. Het was heel bevrijdend om mee te doen. De creativiteit die altijd al in mij zat is vrijgekomen en nu mag het ruimte in mijn leven hebben. Ik krijg ook leuke reacties uit mijn omgeving op het werk dat ik maak. Dat stimuleert om door te gaan, naast dat ik ook heel veel tips van de docent heb gekregen waar ik mee verder kan.

Ja, Kunst op Recept heeft mijn leven verrijkt. De creativiteit die in mij zit, daar deed ik eerst niets mee. En daar word je niet vrolijk van. Ik heb het gevoel dat er iets essentieels is vrijgekomen. Ik ben zichtbaarder, ik ben tevoorschijn gekomen. En dat is niet niks!

Kunst op Recept bood mij ruimte om nieuwe dingen te ontdekken en daarin volledig vrij te zijn. Het verrast me nog steeds wat ik allemaal al kan. Ik koop nauwelijks materialen. Bijna alles maak ik met spullen die ik al heb. Heel eenvoudig.

Ik heb bij Kunst op Recept ontdekt dat het voor mij belangrijk is om gewoon maar wat te proberen. Niet alles wat ik doe hoeft meteen nuttig te zijn. En ik heb ook geleerd dat ik niet eerst alles wat zogenaamd MOET eerst moet doen, waarna ik mezelf pas creatieve tijd gun. Gewoon creatief bezig zijn, dat mag! Ik maak er nu echt tijd voor en heb hiervoor een plek in mijn huis ingericht.

En iets wat helemaal niet met kunst te maken heeft; de lessen hielpen mij ook om meer structuur in mijn leven te krijgen. Mij houden aan afspraken en echt een moment voor mijzelf hebben. Dat deed mij zoveel goed, dat vergeet ik niet meer. Het gaf mij zelfvertrouwen en ik heb er nu nog veel plezier van.

De lessen van Kunst op Recept waren goed in te passen in mijn drukke leven. De afspraken in het atelier maakten dat ik me echt committeerde aan wat ik met mijzelf had afgesproken; om tijd te maken voor mijzelf en om creativiteit echt de ruimte te geven.

Ik kan competitief zijn, maar tijdens de lessen hoefde niets perfect. Het proces was zoveel belangrijker dan het resultaat. Ik besefte dat de wereld niet stopte omdat ik niet de dingen deed waarvan ik vond dat ik die avond moest doen, maar in plaats daarvan creatief bezig was.  

De lessen zijn voor mij een goede reminder om ook “Ja” te zeggen tegen andere dingen, of dat nu een leuke afspraak is met vrienden of andere dingen waar ik eerder niet de tijd voor maakte.

Wat Kunst op Recept mij heeft gebracht? Het plezier van prutsen en proberen!  Spelen zonder te letten op de tijd of op het resultaat. Alles om me heen vergeten en me laten leiden door het proces.

Ik merk ook dat ik stimulans nodig heb om aan de slag te gaan. Thuis is er altijd afleiding, excuses en uitstel. Samen ontdekken geeft energie: hoe moe ik ook aankwam, ik ging altijd blij naar huis.

Ook heb ik geleerd hoe ik te werk ga: eerst voorzichtig het materiaal onderzoeken, ontdekken wat er van me wordt verwacht en bang om iets 'fout" te doen. Daarna is het alsof ik over een drempel stap en dan begint het spelen.  Grappig, want zo sta ik ook in het echte leven, buiten het atelier.

In mijn werk kan je mijn ontdekproces aflezen.  Afdrukken met en zonder verf, met touwtjes en kartonnetjes. Netjes gedrapeerd en onwillekeurig laten vallen. 'n Beetje pielen, daar komt het op neer.